Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο, μια οικολογική παρέκκλιση;
Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι για πολλούς αμφιλεγόμενο. Είναι τελικά πιο φιλικό προς το περιβάλλον ή είναι μια πλήρης παρέκκλιση; Στη Γαλλία, ο Μαξίμ Ντε Μπλάζι, δοκιμιογράφος και πρώην καθηγητής ηλεκτρολόγων μηχανικών, προσπάθησε να αποδείξει ότι το ηλεκτρικό αυτοκίνητο δεν είναι οικολογικό.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέλαβε δράση στις 14 Ιουλίου: το ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα είναι το μέσο μεταφοράς του αύριο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε πράγματι να απαγορεύσει τις πωλήσεις νέων οχημάτων εσωτερικής καύσης από το 2035 και μετά.
Η απόφαση αυτή έρχεται να πιστοποιήσει την επιθυμία των κρατών να επιτευχθεί η ισορροπία του άνθρακα το 2050.
Σε αυτό το πλαίσιο ο δοκιμιογράφος Maxime De Blasi πραγματοποίησε τον προβληματισμό του για την εβδομαδιαία Marianne σχετικά με αυτή τη μετάβαση για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σε αυτή τη μετάβαση, οι καταναλωτές και το περιβάλλον είναι σε μεγάλο βαθμό οι χαμένοι .
Όλα ηλεκτρικά, μια πρόφαση;
Σύμφωνα με τον Maxime De Blasi, ο τομέας των οδικών μεταφορών (PV και LCV) ευθύνεται για το 30% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρώπη. Για αυτόν, η αντικατάσταση των θερμικών οχημάτων με ηλεκτρικά θα έχει μικρό αντίκτυπο σε αυτόν τον όγκο εκπομπών.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, τα GHG (αέρια του θερμοκηπίου) θα μειώνονται μόνο κατά 1% ετησίως με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, γιατί αφενός τα 300 εκατομμύρια θερμικά οχήματα θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν . Και επομένως να εκπέμπει CO2. Το ίδιο ισχύει και για τις οδικές μεταφορές (LCV) που δεν επηρεάζονται απολύτως από το μέτρο, παρόλο που αντιπροσωπεύουν το 25% των εκπομπών του κλάδου – άρα το 25% του συνολικού 30%.
Το πρόβλημα της μπαταρίας
Ο Maxime De Blasi τονίζει επίσης το γεγονός ότι η μέθοδος κατασκευής οχημάτων «μηδενικών εκπομπών» δεν λαμβάνει υπόψη – ή σκόπιμα αγνοεί – τον αντίκτυπο της παραγωγής, την ανακύκλωση ή την επαναφόρτιση των μπαταριών . Είναι αλήθεια ότι κάθε ένα από αυτά τα στάδια καταναλώνει πόρους και εκπέμπει GHG.
Για να υποστηρίξει τη διατριβή του, ο Maxime De Blasi βασίζεται σε μια μελέτη του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας του Λουξεμβούργου, η οποία δείχνει ότι σε έναν πλήρη κύκλο ζωής, τα ηλεκτρικά οχήματα εκπέμπουν CO2, εκπομπές οι οποίες, αν είναι προφανώς χαμηλότερες, αντιπροσωπεύουν 25 έως 50 % των GHG ενός θερμικού μοντέλου .
Χαμηλή επίδραση στην ποιότητα του αέρα
Για τον Μαξίμ Ντε Μπλάζι, η επικοινωνία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σύγχυση του πλήθους . Είναι πράγματι έκπληκτος από τις ομιλίες κατασκευαστών που προωθούν το γεγονός ότι το ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι «καλό για τον πλανήτη». Ή ότι, για να εξαργυρώσει την αξιοπιστία μετά το σκάνδαλο Dieselgate, η Volkswagen έχει εκτοξευτεί στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο Maxime De Blasi πιστεύει επίσης ότι ο αντίκτυπος στην ποιότητα του αέρα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα ήταν μηδενικός ή αμελητέος ακριβώς λόγω ενός μη μηδενικού ισοζυγίου GHG όπως ανακοινώθηκε ή ισχυρίστηκε. Και λαμβάνοντας υπόψη το απόθεμα των 300 εκατομμυρίων θερμικών αυτοκινήτων ή το 25% των οχημάτων που είναι αφιερωμένα στις οδικές μεταφορές που θα συνεχίσουν αθόρυβα τον δρόμο τους. Υπενθυμίζει επίσης ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται συνεχής ανάπτυξη στις οδικές μεταφορές (+ 2% ετησίως).
Για αυτόν, αυτή η εξέλιξη ακυρώνει de facto το μικρό ποσοστό βελτίωσης που θα μπορούσαν να έχουν επιφέρει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα . Εάν υπάρχει κάποια βελτίωση στην ποιότητα του αέρα, μπορεί να είναι μόνο σε πόλεις όπου η πυκνότητα κυκλοφορίας είναι υψηλή. Μόνο εκεί το ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα μπορούσε να κάνει μια σημαντική ανακάλυψη, «αλλά με ποιο οικονομικό, δημοσιονομικό, στρατηγικό και ακόμη και περιβαλλοντικό κόστος; » αναφέρει.
Ο τομέας της ανακύκλωσης
Για τον Maxime De Blasi, οι πολιτικοί και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων παραμελούν εντελώς τον αντίκτυπο των μπαταριών στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Μια μπαταρία ζυγίζει στην πραγματικότητα κατά μέσο όρο περίπου 400 κιλά , μια μάζα που πρέπει να πολλαπλασιαστεί με τα 15 εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα πρέπει να πωλούνται κάθε χρόνο από το 2035. Αυτό είναι 6 εκατομμύρια τόνοι μπαταριών που θα παραχθούν και ακόμη και μέχρι 120 εκατομμύρια τόνους αν αντικαταστήσουμε τα 300 εκατομμύρια θερμικά οχήματα που θα παραμείνουν σε κυκλοφορία.
Και αυτό χωρίς να υπολογίζουμε στους θησαυρούς των ηλεκτρονικών που είναι άπληστοι σε υλικά και μεταλλεύματα που είναι απαραίτητα για την παραγωγή για τη διαχείριση των συστημάτων των μελλοντικών ηλεκτρικών μας αυτοκινήτων.
Ο Maxime De Blasi εξηγεί ότι αυτό το όραμα εκτοπίζει μόνο ένα τοπικό πρόβλημα – αυτό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, επειδή θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί πολλή ενέργεια και πόροι (απαραιτήτως ρυπογόνα) για την παραγωγή όλων αυτών των στοιχείων που είναι απαραίτητα για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Ωστόσο, όπως γνωρίζουμε, η οικονομική λογική είναι αυτή του μεγάλου κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, το καλύτερο κέρδος. Αυτό σημαίνει ότι είναι οι φτωχότερες περιοχές και οι λιγότερο περιορισμένες από περιβαλλοντική άποψη που θα πληρώσουν το τίμημα για την «καθαριότητα» μας.
Ο Maxime De Blasi εξηγεί επίσης ότι ο ρυθμός ανακύκλωσης μιας μπαταρίας φτάνει μόνο το 50% στην καλύτερη περίπτωση, και αυτό μετά από το πολύ 1500 κύκλους φόρτισης στην καλύτερη περίπτωση. Τι θα γίνει με το 50% των εξαρτημάτων της μπαταρίας που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν; Καλή ερώτηση, χωρίς αμφιβολία, γιατί αν όλοι βιαζόμαστε στα πάρκα εμπορευματοκιβωτίων μας τα Σαββατοκύριακα, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο το 17% των ηλεκτρονικών απορριμμάτων μας ανακυκλώνεται στην πραγματικότητα .
Γεωπολιτική ιστορία
Τέλος, ο δοκιμιογράφος εφιστά επίσης την προσοχή στο μέλλον της γεωπολιτικής σταθερότητας . Σε αυτό το διάγραμμα του ηλεκτρικού αυτοκινήτου, μπορούμε εύλογα να σκεφτούμε ότι η διαδρομή του πετρελαίου θα αντικατασταθεί από τη διαδρομή της μπαταρίας, η οποία θα προκαλέσει επίσης το μερίδιό της σε εντάσεις, ακόμη και πολέμους όπως γνωρίζαμε στο παρελθόν.
Σε αυτό το μεγάλο ανόητο παιχνίδι είναι ξεκάθαρο ότι ο καταναλωτής θα μείνει ξανά όμηρος, δέσμιος των αναγκών του και κυρίως της πολιτικής που θα του επιβληθεί.
Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο λοιπόν: πραγματική ανακάλυψη για το μέλλον του πλανήτη ή ένα περιβαλλοντικό δέλεαρ; Κακή ερώτηση, αναμφίβολα, γιατί το στάδιο του προβληματισμού έχει τελειώσει και όλες οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί.
